Mormel zonder vorm

Soms schrijft een tekst zichzelf en neemt de schrijver mee naar plekken waar hij nooit geweest i,s waar zich dingen afspelen waar hij geen weet van heeft.

ergens in een land ver weg
waar weinig wetten gelden
god nog lang niet dood is
de natuur de norm
zwierf een man met in zijn spoor
een meisje door de velden
pop onder haar armen
een mormel zonder vorm

zwervers zwerven liefst alleen
maar hij liet zich verleiden
door haar blauwe oog
en haar uitgestoken hand
zijn vaste slaapplek
bood nu plaats aan beiden
een ingezakte schuur
midden in het land

in de verte kon je
het huilen van de wolven horen
de claxon van een trein
die zich baande door de nacht
de mens is doelloos
weet niets van te voren
wat alles veel maakt
voor wie niet veel verwacht

haar hoofd stak uit de slaapzak
hij zat bij het vuur te waken
ze zei iets in haar halfslaap
nauwelijks te verstaan
naast haar lag de pop
die hij niet aan mocht raken
wat ook gold voor haar lichaam
toch had hij het gedaan

zij deed het wel vaker
met de losgeslagen jongens
in een verlaten loods
op het fabrieksterrein
ze liet hem doen
niet van moraal doordrongen
hij ontkleedde haar onhandig
haar deed het kind geen pijn

in de verte kon je
het huilen van de wolven horen
de claxon van een trein
die zich baande door de nacht
je volgt een spoor
weet niets van te voren
zie het lam dartelen
luttele uren voor de slacht

tot hij de pop opzij smeet
wat zij niet kon verdragen
zij vloog hem naar de keel
en kneep uit alle macht
hij heeft haar machteloos
verblind door woede doodgeslagen
en met haar pop begraven
midden in de nacht

in de verte kon je
het huilen van de wolven horen
de claxon van een trein
die zich baande door de nacht
je volgt een spoor
en weet niets van te voren
de grillen van de prooi
vormen de vreugde van de jacht

een mens leeft
door onbezonnenheid gedreven
schade schuld en schande
bezinning achteraf
weet je alles van te voren
valt er weinig te beleven
geen misdaad ooit voorkomen
door de dreiging van de straf

zang freek de jonge
trompet eric vloeimans
piano van dyke parks
contrabas, gitaar reyer zwart
drums jeroen kleijn
lapsteel bertolf lentink
baritongitaar jp hoekstra
tweede stem anne soldaat

Mormel zonder vorm. Tekening Jeroen Henneman.