Moederschoot

Van je onschuld kun je maar een keer afscheid nemen. Het terugverlangen ernaar is de basis van de romantiek.

waar kan een mens nog naar toe
vereenzaamd verloren en moe       
verzonken in zorg en verdriet         
dat maar maalt door zijn kop
welke kant kan hij op?

hoe moet een mens nog bestaan
als wat hem omringt is vergaan?
en die eeuwige oorlog dat zinloos geweld
gaat maar door
waar vecht hij nog voor?

moederschoot
ik verlang
naar je veilige warmte ik ben bang
neem me terug hou me vast
ik wil voort op de tast
niet tot last
niemand tot last

dubbeltje op zijn kant
wat is er toch aan de hand?
die hebzucht dat graaien
het mateloos gebrek aan fatsoen
wat valt daar aan te doen?

voor wie horen wil
en nog voelen kan
wordt de onschuld
nog dagelijks vermoord
en de grootste bek
heeft het hoogste woord
en wat moet gezegd
blijft ongehoord

straks is mijn lijden voorbij
dan ben ik werkelijk vrij
naamloos faamloos
geen schuld meer of schaamte
geen pijn hoe zal dat zijn?

moederschoot
ik ben in nood
ik wil weg want mijn wereld gaat dood
neem me terug hou me vast
ik wil voort op de tast
niet tot last
niemand tot last

zang freek de jonge
trompet eric vloeimans
piano van dyke parks
contrabas reyer zwart
drums jeroen kleijn
gitaar bertolf lentink
achtergrondzang anne soldaat, jp hoekstra, reyer zwart
tweede stem tim knol