De eerste keer
De melodie was er maar de tekst bleef wringen. Een dag voor de opnamen vloeide deze ode aan de monogamie uit mijn pen.
we liepen samen langs het strand
met links de zee en rechts het zand
een gele vlieger hing in het blauw
jij hield van mij en ik van jou
er woei een hoedje van de pier
tussen de schelpen en het wier
vond jij een veer
er werd gelachen op een jacht
een zeemeeuw krijste onverwacht
liefde doet zeer
de eerste keer
dat wij daar liepen hand in hand
puur op gevoel nul op verstand
jij links van mij ik rechts van jou
al tien minuten eeuwig trouw
leek liefde maar een kleinigheid
het antwoord op verspilde tijd
licht als een veer
die eerste keer
de eerste keer
niet mama’s kleine jongen meer
we lopen samen langs het strand
met links de zee en rechts het zand
de meeste dagen zijn geteld
de liefde is op de proef gesteld
ik stap op een krab met maar een schaar
we zijn nog altijd bij elkaar
liefde doet zeer
de zon verlangt naar ondergang
niets aan de hand wees maar niet bang
die komt wel weer
en altijd weer
zullen wij lopen langs het strand
met rechts de zee en links het zand
vol vogels in de grijze lucht
voor de seizoenen op de vlucht
de wandeling lijkt onbedoeld
doordat de zee de sporen spoelt
telkens weer
de eerste keer
de eerste keer
komt telkens weer
de eerste keer
liefde doet zeer
de eerste keer
niet mama’s kleine jongen meer
zang freek de jonge
piano van dyke parks
contrabas, vox continental reyer zwart
drums, percussie jeroen kleijn
gitaar bertolf lentink
tweede stem tim knol