Lied van de oude geliefden
Verliefdheid is louter begeren
Van vrouw en man dus man en vrouw
Roepen om hun twijfel te bezweren
Ik hou van jou blijf eeuwig trouw
Maar eenmaal goed en wel gehuwd
Is de verliefdheid snel geluwd
Komt er een eind aan alle dromen
Maar onze droom bestaat nog steeds
En onze liefde raakt niet sleets
Mijn lieveling hoe zou dat komen?
Dat komt door jou
Mijn motor muze minnares en vrouw
En een heel klein beetje door mijn hondentrouw
Maar toch vooral door jou mijn vrouw mijn liefste
Het huwelijk kent natuurlijk grenzen
Want ieder mens is egoïst
En zelfs verliefden blijken mensen
Want Cupido schiet wel eens mis
Maar wij zitten na dertig jaar
Als tortelduiven bij elkaar
Ik sta er dagelijks van te kijken
Hoe komt het dat ik jou bemin
Als indertijd in het begin
En wij de grens maar niet bereiken
Dat komt door jou
Mijn motor muze minnares en vrouw
En een heel klein beetje door die hondentrouw
Maar toch vooral door jou mijn liefste
Natuurlijk hebben wij geleden
Maar zonder schuld en zonder spijt
Wij hebben het cliché gemeden
Van zelfbeklag en zelfverwijt
Het wrede lot kreeg ons niet klein
En hoewel niet zonder pijn
Kwamen wij ons verdriet te boven
Jij kwam er uit op eigen kracht
En ik heb het zover gebracht
Door in jouw liefde te geloven
Ik geloof in jou
Mijn motor muze minnares en vrouw
En een heel klein beetje in die hondentrouw
Maar toch vooral in jou vrouw liefste
Tekst: Freek de Jonge
Uit: Parlando (2002) Muziek: Jacques Brel
Bewerking van: La chanson des vieux amants