Dankzij de dijken

Ik ben geboren in een dal van klei
Mijn wieg stond niet ver van een koe in de wei
Waar je koren kon horen
Tot de einder kon kijken
Dankzij de dijken

Ik waande me veilig voelde me vrij
Ik dartelde lam ik spartelde blij
Het wassende water
Zou mij nooit meer bereiken
Dankzij de dijken

Toen kwam op een nacht de storm en de vloed
Die verpulverde dat vertrouwen voorgoed
Ondanks beloften
Wij zullen nooit wijken
Braken de dijken

De natuur is een monster
De mens is een dwerg
Een dijk blijkt een dijk
Een Hollandse berg
Hollandse bergen
Blijken de dijken

Ik bleef in mijn hart een rasoptimist
Een Hollandse jongen plattelandsalpinist
Die zijn leven vergeefs
Naar de hemel zal reiken
Dankzij de dijken


Tekst: Freek de Jonge
Uit: Dankzij De Dijken (1994) Muziek: Henk Hofstede / Robert Jan Stips
Bewerking van: In The Dutch Mountains