12-6-1968

Liefde laat over zich lopen
Daarom loop je zo zacht
Vaak doe je je ogen open
En dan is het al nacht

Verweg in je diepste gedachten
Schemert toch dit bericht
Zelfs na de donkerste nachten
Wordt het weer onverbiddelijk licht

Eens zal er in je leven
Een lichtstraal door je gaan
Die je voor altijd licht zal geven
Ook als de zon weer is ondergegaan

Soms komt die straal van een nieuw leven
Maar vaker komt hij van de dood
Omdat een mens zich niet wil geven
Hij houdt zich vaak zo angstig groot

Maar de dood wijst je op het kleine
Hoor hoe de gekooide vogel floot
Zo kunnen wij voor elkander klein zijn en
Uiteindelijk leven met de dood

Tekst: Freek de Jonge
Uit: Manuscript (1968) Muziek: Geen