Jolanda Jager-Smit

Beste Hella en Freek,

Hierbij mijn bijdrage voor de actie ‘Groningen draagt een steentje bij’. Ik heb niet zozeer een voorwerp, maar een aantal gedichten. Ik zal uitleggen waarom.

Het hele gebeuren rondom de aardbevingen, en vooral ook de afhandeling van de schade en het al dan niet versterken van de woning, gaat mij net als vele anderen niet in de koude kleren zitten. Om daar mee om te gaan, ben ik gaan schrijven. Iets wat ik van mezelf nooit had verwacht. Soms deel ik een gedicht met familie, vrienden en collega’s. Ik schrijf voor mezelf vanuit mijn hart, vandaar dat ik in het Gronings schrijf. Ik heb drie gedichten uitgekozen.

Het eerste gedicht schreef ik al in 2016, direct nadat ik het verfwerk aan mijn woning klaar had. Binnen een half uurtje stond het op papier. Dit gedicht heb ik voorgedragen bij een protestactie ‘Trek aan de bel’ op de Grote markt. Ik had van mezelf nooit gedacht dat ik ‘actievoerder’ zou worden, en al helemaal niet om op een podium te staan.

De tweede schreef ik direct na de zware beving van Zeerijp in januari 2018. Wel zorgde deze beving er mede voor dat er veel mensen achter jullie aan liepen vanaf de Vismarkt. Deze beving bleef ondanks het schrijven van het gedicht lang in mijn systeem zitten.

De derde en laatste is van recente datum. Bij de zitactie in Farmsum 28 augustus jongstleden was ik ook aanwezig. Het optreden van de politie heeft me geschokt. En daarin sta ik zeker niet alleen. Voor mij was dat voldoende om maar weer eens een gedicht te schrijven.

Een kleine toelichting op onze aardbevingsellende; diverse schade meldingen sinds 2006 bij Nam, CVW en nu TCMG. De mijnbouwschade blijft komen. Inmiddels een lichtgewicht schoorsteen op het dak, maar dat traject verliep niet op rolletjes op z’n zachtst gezegd (het heeft al met al bijna twee jaar geduurd). We zijn nu in afwachting of ons huis versterkt moet worden. Een periode van grote onzekerheid waar we nu in zitten. Immers,de spelregels veranderen steeds.

Ik heb geen idee of jullie met mijn bijdrage iets kunnen. Maar ik las dat het nog geen storm loopt met de bijdragen. Vandaar dat ik toch maar mijn gedichten inlever.

Ik wens jullie heel veel plezier bij jullie verblijf in het Groninger Museum, en veel succes met het maken van het nieuwe kunstwerk.

Met vriendelijke groet,

Jolanda Jager-Smit
‘t Zandt

 

Beven van Riep

Doffe dreun
Bodem beweegt
Slim schrokken
Eerdbeven!
3.4
Dicht bie hoes
Bang ben ik
Veur hou laank?

JJS- jan ‘18

 

Grode gruine vegen vaarf

Grode gruine vegen vaarf
Striek ik op de planken
Het dat nog wel zin?
Boudel stört mit n dikke beven toch in.

Aal striekend denk ik
Der komt nog hail wat op ons òf
n lichtgewicht schösstain mit dubbelwandege piep t
dichten van de scheuren
t verstaarken van ons hoes
Binnen wie nog wel boas over ons aigen thoes?

t Gerommel rondom t Zaandt
Is al n beste zet leden
Wanneer zel grond bie ons weer goan beven?
Volgens de geleerden duurt dat nait meer slim laank
Toch blief ik mor vaarven, plaank veur plaank

t Hoes schiert ter wel van op
Mor toch schut mie regelmoateg deur de kop
Wanneer kinnen we hier weer echt vaileg wonen en leven? Zunder aal te denken, wanneer komt dij haile dikke beven?

JJS sept ’16

 

Code rood

zummeroavend ien Delfziel
bekenden treffen nkander
proaten ook mit aander lu
over eerdbevens en klimoat
tousproaken worden holden
trommels loaten zok heuren

achter meziek aan lopend,
van Delfziel tot aan Faarmsom tou
zitactie bie tankenpaark
poar honderd man op de bain
gain vrachtwoagen mag der deur
plietsie is der mit aan

ook doar worden wie touproat
haardoet klinkt t Grönnegs Laid
plietsievolk komt om ons tou
woapenstokken kommen deel
ien verbiestern weerom noar hoes
ik bin der slim mit aan, ie ook?

JJS-augustus ‘18