Voornaam
Ik ben, als mijn neef, naar mijn grootvader genoemd: Frederik Jan Georg. Hij Fred en ik Freek, Freetje, iets later Frekie.
Willem Wilmink koos die naam in lied voor een voetballend mongooltje. De vertolking van Joost Prinsen ontroerde.
Jarenlang heerste ik over die voornaam. Af en toe kreeg ik van trotse ouders te horen dat ze hun zoon naar mij genoemd hadden. Ik reageerde dan altijd moppig of ze dat hun kind wel aan moesten doen.
Ik denk dat toen de winnaar van Op zoek naar Joseph Freek Bartels bleek te heten, ik voor het eerst even dacht: wat moet dat met mijn voornaam? Van interfererende roem was geen sprake bleek al snel. Dat werd anders toen over de rug van bedreigde diersoorten en Eva Jinek opeens Freek Vonk opstond. Toen een kind verontwaardigd zijn moeder corrigeerde door uit te roepen: ‘Dat is Freek helemaal niet…!’ was het mij duidelijk : Ik zou mijn voornaam voortaan moeten delen.
Op Spotify drong een Freek naar voren die een duo met Suzanne vormt. Dat zou best eens iemand kunnen zijn die naar mij genoemd is, dacht ik mild. Maar opeens keerde de sfeer met de opkomst van ene Freek Jansen, iemand die de Holocaust nog eens dunnetjes over lijkt te willen doen.
Dat werd me te gortig, te meer daar hij voorzitter van de JFvD bleek, waardoor ik in een krant moest lezen: Freek, de jonge FvD leider, Jansen is het geweten van Thierry Baudet.
Mijn naam is besmeurd, ik moet gaan uitzien naar een artiestennaam. Weg met Freek !
Mijn achternaam staat ook onder druk trouwens.