Toespraak aanbieding petitie aan Mark Rutte
Beste weledelgestrenge geachte meneer Rutte,
Neemt u me niet kwalijk
dat ik aarzel hoe u aan te spreken.
Dat komt omdat u op dit moment formeel
eigenlijk helemaal niks bent
en dierbare vriend
lijkt me door zijn intieme gemoedelijkheid
ongepast gezien de ernst van deze zaak.
We zitten hier gevangen
in een onveilige gevangenis.
Dat waren bijna
de eerste woorden die ik hoorde
tijdens mijn werkbezoek aan Groningen
Godlinze om precies te zijn
ter voorbereiding op de verkiezingsconference.
Terwijl ik onderweg naar die afspraak
door de telefoon nog beweerd had
geen geklaag te willen horen
geen actie te willen voeren
alleen maar oplossinggericht te willen meedenken
was ik in een klap medegevangene
Ik was afgereisd met de randstedelijke superioriteit:
Wat zitten die provincialen toch te zeuren
d’r zal vast wel wat verzakt zijn
een scheurtje hier en daar
maar daar is met een zak geld
en een fijne organisatie op gereageerd.
Netjes geregeld.
Wat dat betreft meneer Rutte
herkende ik me wel in uw houding en woorden
toen in een talkshow de kwestie Groningen
ter tafel kwam.
De tweede keer toen ik u
over hetzelfde onderwerp in een talkshow zag
zat u buitengewoon ongemakkelijk
tegenover een groep woedende Groningers.
en toen begreep ik die Groningers weer beter.
Tijdens mijn oriëntatieweek begin januari
had ik door de bevingen getroffen mensen ontmoet.
Richard en zijn vrouw Jacqueline in Borgsweer
Murw gebeukt door de bureaucratie.
Ze hadden de waarde van hun huis
door verzakking en scheuren
flink in waarde zien zakken.
Waardoor hun toekomst
door sluipende ziekten toch al onzeker
een treurig vooruitzicht werd.
Een boer in Noordbroek
halverwege de jaren 50 uit Zeeland gekomen
had bij het herstel
van zijn monumentale kophalsromp boerderij
het heft maar in eigen hand had genomen
omdat het hem allemaal te lang ging duren
John Lanting ontmoette ik
in zijn verzakte huis in Uithuizen.
Krijger vanaf het begin.
Een klokkenluider
die de geschiedenis gelijk zal gaan geven
maar die nu als lastig ervaren wordt
en soms als crimineel behandeld.
Hij citeerde onlangs in zijn verweer voor de rechter
Martin Luther King:
A riot is the language of the unheard
Vrij vertaald:
Burgerlijke ongehoorzaamheid is de taal
van de mensen waar niet naar geluisterd wordt.
Wij weten inmiddels
dat het verkeerde soort populisme
deze groep van onbegrepenen
aan zich weet te binden.
Je kunt je afvragen welke van die twee
het meest bedreigend is,
maar er is nog een derde weg
Ik dacht hoe is het mogelijk
dat na alles wat Groningen Nederland
aan welvaart geschonken heeft,
de inwoners van die provincie
nu alleen de lasten moet dragen
die wij met elkaar veroorzaakt hebben.
Ik herinner mij De Ramp van 1953
toen ons land zich als een man
achter de Zeeuwse Bevolking schaarde.
Het kan toch niet zo zijn
dat pas bij een zeker aantal doden
de ernst van de zaak tot ons door gaat dringen?
Ik zag u nog een derde keer op televisie
en kreeg plaatsvervangende schaamte.
Nog steeds leek de omvang van het probleem
niet tot u doorgedrongen.
En dat terwijl in de ene na de andere uitspraak
in gevoerde processen van gedupeerden
de NAM en de Staat in het ongelijk werden gesteld.
De Onderzoeksraad Voor de Veiligheid kwam
met een voor de overheid vernietigend rapport
wees op de psychische schade die zich aandiende
en het blijvende veiligheidsrisico.
Minister Kamp moest op last van de rechter
en vervolgens op advies
van het Staatstoezicht op de Mijnen
de gaswinning terugdraaien
Van de plannen
van de Nationaal Coördinator Groningen
en zijn Centrum Voor Veilig Wonen,
woningen herstellen en bevingbestand maken,
is nauwelijks iets tot niets terechtgekomen.
Vanmorgen ontving ik deze mail:
Op 3 juli moeten wij ons huis uit
ivm aard beving schade
maar helaas hebben wij geen adres voor verblijf wat wel is beloofd
tot nu toe niets gehoord
ze laten ons gewoon stikken .
j.knapper
Genoeg geklaagd.
Nu komen wij met onze petitie
Wij
in eerste plaats natuurlijk alle mensen
die bij de opstelling
en technische realisatie ervan hebben geholpen.
Betrokken burgers
die u als politicus
en landsbestuurder moet koesteren.
En natuurlijk de bijna 209 000 ondertekenaars
die de moeite hebben genomen
hem te ondertekenen.
De petitie
waarvan de inhoud u inmiddels bekend moet zijn Een petitie die gezien moet worden
als een positieve noodkreet.
Want wij opstellers en de ondertekenaars
geloven in de wegen van de democratie.
Ondanks alles.
Daar wil ik u als ik u deze petitie aanbied
graag van doordringen
Er bestaan nog mensen
die in de derde weg geloven.
Aan u als onderhandelaar
in een zeer complexe formatie
aan u als vermoedelijk nieuwe minister president
de taak dat geloof niet te beschamen
Niet af te wachten tot het te laat is
tot een calamiteit u zou dwingen
krokodillentranen te komen plengen.
Een petitie die overigens nog doorloopt tot 30 juni.
Maar u bent nu in Groningen
waarvoor hulde
en op uw verzoek sta ik hier
om u het voorlopige resultaat te overhandigen.
Wij vragen
Een ruimhartige compensatie van schade
en waardevermindering van huizen.
Een betrokken verzorging van mensen
die psychisch en lichamelijk in de problemen zitten.
Een overheid die zich geheel terugtrekt uit de schadebepaling en afwikkeling.
En een overheid die investeert
in de toekomst van deze geweldige provincie.
Wij Nederlander hebben een ereschuld
aan Groningen en de Groningers.
Wij hopen dat besef terug te vinden
in de aanstaande regeringsverklaring
In die hoop sluit ik af.
Hoop die zo mooi verwoord
door de grote Groningse bard Ede Staal:
Het het nog nooit nog nooit zo donker west
Of het wurd altied wel weer licht
Groningen, 16 juni 2017