Ik ben gefrustreerd
Een week na de verkiezingen kijk ik naar de stand van de petitie ‘Laat Groningen niet zakken’. Bijna 160 000 stemmen.
Bijna 1 op de 100 Nederlanders voelt iets van solidariteit met het verdriet van de Groningers en ziet de noodzaak van een verandering van energievoorziening. Of mag je dat zo niet zeggen?
1/100 blijkt bereid er een beetje moeite voor te doen. Of is dat ook nog te ongenuanceerd?
Ik ben gefrustreerd.
Kennelijk lukt het niet de petitie te laten uitgroeien tot een massaal protest. Tot een duidelijk signaal aan de formateur om ernstig te nemen wat zich in een deel van ons land voltrekt en in te zien wat uiteindelijk de gevolgen voor het hele land zullen zijn. Terwijl, daar ben ik van overtuigd, de potentie er is.
Mag ik u, die de petitie al getekend heeft, nog eens oproepen10 mensen in uw omgeving te vragen hetzelfde te doen dan komen we een beetje in de richting van de 3 000 000 die, zoals ik uit onderzoek heb laten blijken, voor solidariteit en energietransitie zijn.