Gedichten gezocht voor onze poëzie-minnende Kamervoorzitter. Dicht u mee?
Opinie
De Stem des Volks
Freek de Jonge roept lezers in een zomeractie op Kamervoorzitter Bosma te voorzien van verzen die hij kan voordragen om de vergadering te openen.
Meneer de voorzitter,
Hoe vaak heb ik de afgelopen maanden niet gedacht: Wat kan ik doen? Wat wil ik doen? Wat moet ik doen? Ik wist mezelf telkens te sussen: ach, het komt wel goed, het valt wel mee. Ik keek weg in het het-zal-mijn-tijd-wel-duren-verschiet. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Na ons de zondvloed. U kent dat wel, meneer de voorzitter.
Maar bij het volgen van de beraadslagingen in de Tweede Kamer tijdens laatste twee dagen van het parlementaire jaar kon ik uw minachting voor de democratie niet langer verdragen. Ik was getuige van een voorzitter die van de wanorde genoot. Die knetterneutraal zijn politieke leider zijn brutale gang liet gaan. De crisis liet gedijen.
U, die leek geboren voor het ambt, wenste op geen enkele manier de orde te bewaren. Uw neutraliteit, gevoel voor humor en gezag zakten weg in de populistische beerput. De uit uw functie voortvloeiende verplichtingen bleken al eerder in schrijnend contrast met uw denkbeelden. Kransleggingen en rapporten in ontvangst nemen.
De meest stuitende standpunten innemen, kwetsbaren schofferen, misplaatste grappen maken. Tot u zich ook nog eens bijdehand de poëzie toe-eigende, zich in de schaapskleren van de naïeve cultuurliefhebber hulde. Dat was voor mij de druppel. Ik moest opkomen voor mijn vrienden, de dode misbruikte dichters.
Ik dacht, ik ga meneer de voorzitter een gedicht schrijven dat hij bij de opening van de vergadering voor kan lezen:
zijn onpartijdigheid heeft grandioos gefaald
Wars van orde bood u ruimte aan de horde
liet leugens toe die eindeloos herhaald
tot waarheid zijn verworden
zijn minachting voor de gang der zaken
zijn hunkering naar de wetten van de straat
zijn halsstarrige hekel aan het kwetsbare maken
Dat hij de democratie van ons geliefde land verraadt
Tot zover was ik gekomen, meneer de voorzitter. Echt tevreden was ik nog niet. Het was te weinig en tegelijk te wild. Te rancuneus, wellicht. En toen dacht ik aan al die anderen die in deze tijd hun stem willen verheffen. Een stijlvol protest willen laten horen. Misschien zijn zij genuanceerder dan ikzelf. Laten wij u, meneer de voorzitter, samen voorzien van verzen die u voor kunt dragen om de vergadering te openen.
Aan wie leest vraag ik dus: laat uw stem horen. Tezamen vormen wij de Stem des Volks. Help mij: dicht de jij-bak voorbij. Ik wil u niet te zeer beperken. Het gedicht bestaat uit acht regels. Rijm is niet verplicht. Het hoeft geen protest te zijn. Het mag een ode zijn aan de democratie of juist niet.
Iedereen kan meedoen. Aan het begin van het nieuwe parlementaire jaar zal het hele pakket aan meneer de voorzitter worden aangeboden. U zult de beste gedichten dan teruglezen in deze krant. De hele zomer wordt u via Trouw en via mijn eigen website geïnformeerd over de voortgang. De uiteindelijke bedoeling is het resultaat in enigerlei vorm aan te bieden aan Meneer de Voorzitter.
Dicht u mee? Stuur uw gedicht van maximaal 8 regels deze zomer (uiterlijk 25 augustus) naar destemdesvolks@trouw.nl.