Freek’s Twitter avonturen #1
Ik ben al weer een maandje aan het twitteren. Ooit enthousiast begonnen, snel in mijn schulp gekropen na een aantal doodsbedreigingen, heb ik het weer opgepakt. Word ik er blij van? Nog niet. Dat heeft voor een groot deel te maken met dat er niet veel van snap. Of beter gezegd niet kan wennen aan het vrijblijvende, volstrekt ongeleide, ongrijpbare, openstaande pedaalemmerkarakter.
Het twitteren heeft natuurlijk alles te maken met een niet te bedwingen behoefte aan aandacht. Kijk mij eens een leuke foto sharen, zie mij eens voor een misstand opkomen of hoor mij eens een wijsheid verkondigen. Ik heb een paar korte discussietjes gevoerd, maar die smoren al snel in de vorm en het besef dat het nergens toe leidt.
Onlangs kreeg ik van iemand een verslag van zijn onderzoekingen naar de gang van zaken bij het beëindigen van de kaping bij de Punt op 11 juni 1977. Die was nogal gruwelijk. Uit het rapport blijkt dat het nog gruwelijker was dan tot nu toe bekend. ( ) De schrijver van dit onthullende rapport waar het Dagblad van het Noorden, Trouw en De Volkskrant aandacht aan besteden was opgeroepen door Knevel en Van Der Brink en kreeg op het laatst te horen dat hij niet welkom meer was. In een tweet vroeg ik @KvdB.tele wat daar de reden van was. Geen antwoord. Ga het nog eens proberen vandaag.
En we gaan ook door met de #twitterquiz. Wat dat is natuurlijk de belangrijkste reden dat ik weer ben gaan twitteren: aandacht vragen voor de geweldige cd Zonde. Maar ja, reclame maken voor jezelf dat moet je dan wel weer netjes en bescheiden en met smoesjes omgeven doen.
Morgen meer twitter-avonturen.