De zege van de ontroering

Twitter 8 november

De verovering van Biden-Harris 
van het presidentschap van de Verenigde Staten 
is de overwinning van de Ander
De Ander die niet langer beschimpt 
vernederd gekleineerd geweigerd teruggestuurd 
of uitgesloten wordt 
maar het recht hervindt om mee te doen 
vertrouwen te ontvangen kansen te krijgen 
gelijkheid te ervaren in de mysterieuze worsteling 
iets van je leven te maken
Het is de triomf van vreugde
Van de voldoening die te vinden is 
om ondanks alle verdriet 
teleurstelling tegenslag 
het leven met elkaar aan te gaan
Van de erkenning dat we kunnen zorgen voor elkaar
Het is de zege van de ontroering

Twitter 10 november

Mijn twitterbijdrage van 8 november eindigde met de regel  
De zege van de ontroering

Natuurlijk heb ik toen ik die teruglas 
moeten denken aan 
de laatste zin van het gedicht 
‘Poëzie is een daad’ van Remco Campert 
De dood is een ontroering
Ontroering is behalve een prachtig woord 
ook een heerlijke
zij het korte gemoedstoestand
Permanente ontroering is hysterie
Als de schaaltjes van de balans op en neer dansen
passeert de wijzer het midden van een schaalverdeling
is er dan hoe kort ook sprake van balans 
Die korte sensatie van de waarneming van evenwicht
Dat is het moment van ontroering
De gewaarwording van er zijn en er niet zijn.
De beleving van tegelijkertijd te moeten lachen en huilen
Het is niet zozeer de ervaring van het volmaakte 
als wel van het geheel
Van eenheid en verbondenheid
Goed bestaat bij de gratie van kwaad 
Liefde gaat niet zonder haat
Veilig is niet los te maken van gevaar
Ziekte zoekt gezondheid Leugen waarheid
Ontroering ontstaat midden in de tegenstelling
Op het punt van transitie
Niet de dood 
het uitblazen van de laatste adem 
is een ontroering