Bezoekers’recensie’ van Spring
Op 2 mei bezocht Berry Brinkhorst Spring in Lelystad. Hij was daar zo van onder de indruk dat hij direct een stuk op zijn blog schreef.
Ik kreeg van de week een tweet van Freek de Jonge. Hij liet mij weten donderdagavond in de Agora in Lelystad te zijn, om zijn vrouw Hella te ondersteunen met haar literaire-programma ‘Spring’. En ik dacht: een interessante rol voor een man die bij voorkeur zelf aan de bal is. Het was mij bekend dat Hella de Jonge een boek met dezelfde titel had geschreven over haar leven (met Freek) en de recensies waren over het algemeen lovend. Ik kende haar nauwelijks, wist dat ze de dochter van journalist/tekstschrijver Eli Asser was en tekende voor de aankleding van de shows van haar man. Maar voor mij was ze toch vooral de vrouw van Freek.
Sinds gisteravond is dat niet meer het geval. In een intieme, indrukwekkende en bij vlagen ronduit ontroerende voorstelling introduceerde zij zich als een mooie, dappere en zelfstandige vrouw. Een vrouw met een verhaal, met vele verhalen. Over het bevechten van de angst en het verlies van familie en vrienden. Over de hartstochtelijke liefde voor haar man en de eeuwige vriendschap (Hella en Freek delen al 43 jaar lief en leed). En over de joodse identiteit, de oorlog en de nasleep, die nimmer ophoudt. (Hella liet op een groot scherm een verhuisbericht van de PTT zien waarop te lezen viel dat een bewoner van kamp Westerbork van de ene naar de andere barak was verhuisd.) Ze las voor uit haar boek, ze praatte met haar man over hun leven en Freek – de culturele alleskunner – speelde op gitaar, piano en een snaarinstrument dat ik niet kon thuisbrengen nummers van zijn laatste cd ‘Zonde’.
Nergens werd de avond klef of pathetisch, omdat de inhoud boeiend en belangrijk was. Deze vrouw had echt iets te vertellen en deed dat zonder opsmuk of vals sentiment. Freek was galant en had geen enkele moeite om de tweede viool te spelen. (Wel vroeg hij een keer aan zijn vrouw of hij even het woord mocht, omdat hij anders ‘uit elkaar zou knallen’. Na al die jaren heeft de entertainer nog altijd de onbedwingbare neiging het publiek te bespelen.) Violiste Hella maakte indruk met een prachtig stuk voor haar kleinkind van zes, dat vanwege hartproblemen al ontelbare operaties achter de rug heeft, maar ondanks alle zorgen ook een zonnetje in haar leven is. En tot slot musiceerden man en vrouw samen en kwamen zij zingend tot de conclusie van hun optreden: “Wees niet bang!’’
Morgenavond treden ze op in het Amsterdamse Compagnietheater. Ik kan geen betere dag bedenken om deze voorstelling te bekijken dan 4 mei.