9.000 plus…

Het is boekenweek. Dat herinnert mij eraan dat er niet zolang geleden, een half jaar, een boek van mijn hand verscheen bij uitgeverij Atlas Contact. Daar zijn er inmiddels zo’n 9.000 van verkocht en een vierde druk wordt kort voor de zomervakantie verwacht.

Ik zal niet zeggen dat dat mijn verwachtingen overtreft, want ik ben begiftigd met een gezonde dosis zelfverzekerdheid. Maar, praat ik boekhandelaren, collegae en uitgevers na, voor zo’n toch niet echt lichtvoetig boek zijn het in deze tijd van letteratrofie ‘hele mooie cijfers!’. 

Voor ik verder ga moet ik ook vooral benadrukken dat ik niet wil en mag klagen: de nodige aandacht in de media en zeer positieve kritieken waren mijn deel.  Toch ontkom ik niet aan het gevoel dat er meer inzit.

Ik wil niemand mijn boek opdringen. Laat ik dat voorop stellen. Maar ik blijf, vooral voortkomend uit de persoonlijke reacties die ik mocht ontvangen, het gevoel houden dat er een nog een flink aantal mensen Kom Verder! na lezing in hun hart zullen sluiten.

Marketing blijft met losse flodders om je heen schieten. Een onderzoekje kan een doelgroep opleveren, waardoor je wat beter kunt richten, maar mede door vooroordelen bij de consument lijkt een clusterbombardement de enige manier om zoveel mogelijk mensen te bereiken.

Uit gesprekken is mij duidelijk dat veel potentiële lezers aarzelen ten aanzien van mijn boek. Aan de ene kant is dit gebaseerd op het idee dat ik in wezen een links revolutionaire blasfemist ben, terwijl anderen het idee hebben dat ik voor een vooruitstrevende atheïst wel erg tegen het Christendom aanschurk.

Allebei is waar. Kom verder! is een inleiding op waarom ik ben gaan vinden wat ik denk. Of omgekeerd.